از آنجا که در کشور ما قسمت عمده انرژی الکتریکی از نیروگاه ها با سوخت های فسیلی تامین می شود، مصرف انرژی الکتریکی به معنی مصرف سوخت های فسیلی بیشتر و آزاد شدن دی اکسید کربن بیشتر است. به همین دلیل در هنگام ارائه طرح نورپردازی برای محیط باید به این جنبه نیز توجه نمود. برای مثال: استفاده از پرژکتور LED ، پرژکتور SMD و پرژکتور COB جهت کاهش گازهای گلخانه ای و گازهای زیان آور دیگر بسیار مناسب هستند.
یک درخت به طور متوسط سالانه حدود شش کیلوگرم دی اکسید کربن جذب میکند و در مقابل هر کیلووات ساعت مصرف انرژی الکتریکی باعث آزاد شدن نیم کیلوگرم دی اکسید کربن میشود. بنابراین اگر طرح روشنایی به گونه ای باشد که هر سال به ازای هر درخت بیش از 12 کیلووات ساعت انرژی الکتریکی مصرف شود، آلودگی محیط زیست قطعی است.
به طور متوسط یک طرح روشنایی شهری سالانه 4000 ساعت کار میکند ( 11 ساعت در روز و 365 روز در سال ) در نتیجه حداکثر توان مصرفی سیستم روشنایی به ازای هر درخت باید 3 وات باشد.
با همین استدلال دقیق و ساده میتوان به اهمیت استفاده از تکنولوژی روز جهان یعنی کاربرد پرژکتورهای LED ، پرژکتورهای SMD و پرژکتورهای COB پی برد.